Tekst: Johannes 4: 46b – 53
En er was een zeker koninklijk hoveling, wiens zoon krank was, te Kapérnaüm. Deze gehoord hebbende dat Jezus uit Judéa in Galiléa kwam, ging tot Hem en bad Hem dat Hij afkwame en zijn zoon gezond maakte; want hij lag op zijn sterven. Jezus dan zeide tot hem: Tenzij dat gijlieden tekenen en wonderen ziet, zo zult gij niet geloven. De koninklijke hoveling zeide tot Hem: Heere, kom af, eer mijn kind sterft. Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw zoon leeft. En de mens geloofde het woord dat Jezus tot hem zeide, en ging heen. En als hij nu afging, kwamen hem zijn dienstknechten tegemoet en boodschapten, zeggende: Uw kind leeft. Zo vraagde hij dan van hen de ure in welke het beter met hem geworden was; en zij zeiden tot hem: Gisteren te zeven ure verliet hem de koorts. De vader bekende dan, dat het op dezelve ure was in dewelke Jezus tot hem gezegd had: Uw zoon leeft. En hij geloofde zelf en zijn gehele huis.
Thema: Jezus en de Koninklijke hoveling
- Doorleefde nood (46b – 47a)
- Noodzakelijk onderwijs (47 – 49)
- Geschonken genezing (50 – 53)
Liturgie
- Psalm 68: 17
- Geloofsbelijdenis
- Psalm 31: 17
- Johannes 4: 43 – 54
- Psalm 19: 1, 5
- Psalm 145: 2
- Psalm 42: 7 (diaconale collecte voor diaconale doelen in Nederland)